آزادی/شهیاد گردی
سال‌هایی به قدمت عمرم بود که دلم می‌خواست مجموعهٔ میدان «آزادی» (یا به قول قدیمی‌ترها «شهیاد آریامهر») را از نزدیک ببینم اما فرصتش هیچ‌گاه دست نداد تا همین چهارشنبه که به طور کاملاً اتفاقی و بدون برنامه‌ریزی قبلی، سر از این بنای سرشار و لبریز از هزاران خاطره و ماجرا در همین تاریخ کمی بیش از نیم‌قرنه‌اش، درآوردیم و در وصف ابهت، زیبایی، وقار و شکوهش فقط می‌توانم بگویم: آزادی را فقط باید از نزدیک دید و لمس کرد، چون در تصاویر و از فاصله، حتی یک دهمش هم قابل برداشت و بهره بردن نیست! چند تایی عکس از «آزادی/شهیاد»ـگردی گرفتم که در ادامه می‌توانید مشاهده کنید:
