پردیس‌یار

هرچند این سالی که میگن گذشته، واقعاً نگذشته، خیلی بوی عید نمیاد و واقعاً ته دل‌هامون شاد نیستیم و حس خاصی به بهار نداریم ولی حقیقت اینه که پیغمبر خدا از دنیا رفت و زمین و زمان از چرخش نیفتاد. زندگی همیشه و در همه حالی جریان داره؛ چند ساعت دیگه بهاره، یه خرده دیگه…

بیشتر بخوانید

بابایی اصرار داره وسط انبار چوب خشک، بساط جوج و منقل به پا کنه؛ هر کسی هم بهش میگه «بابا جان نکن، همه چی می‌سوزه» نادیده می‌گیردش و خیلی بخواد لطف کنه مسخره و تحقیرش می‌کنه، دیگه خیلی کلافه‌اش کنه بهش توهین می‌کنه و دو تا هم می‌زنه توی سرش! حالا که انبار همون بابا…

بیشتر بخوانید

تقریباً تمام کشورها (به جز یکی-دو تا!) منافع ملی‌شان در همه حال برایشان اولویت است و هر کاری که می‌کنند برای همان است و بس. باورش سخت است اما اندازهٔ سر سوزنی هم اهمیت نمی‌دهند به این‌که آیا کسی یا گروهی از اقداماتشان ناراحت و متضرر می‌شود یا خیر! پس این را نباید فراموش کنیم…

بیشتر بخوانید

قربانِ خلقتِ خدا بشوم اما کاش یک روزی علم آن قدر پیشرفت کند که بشود توضیح داد چرا هر چیزی در جهانِ هستی و در میان مخلوقات پروردگارِ عالم، یک انتها و پایان و عمقی دارد به جز حماقتِ بشر! که دریایی بی‌کرانه، چاهی نامحدود و جاده‌ای بی‌مقصد است.

خانم موجه و مشخصاً تحصیل‌کرده‌ای کنار پیاده‌رو بساط پهن کرده و کتاب می‌فروشد، چند قدم آن‌سوتر خانم دیگری سی‌تی‌اسکن ریهٔ شوهرش دستش است و به نقطه‌ای نامعلوم خیره گشته، پشت حفاظ آهنی بیمارستان صدای نعره‌های مردی می‌آید که تک دخترش را کرونا از او گرفته و حالا کمرش زیر بار این خبر شکسته و نمی‌داند…

بیشتر بخوانید

استادی داشتیم همیشه می‌گفت «باید عادت کنیم به عادت نکردن» که هیچ وقت هم نگفت این جمله حاصل تراوشات ذهن خودش است یا نقل قول از دیگری می‌کند اما هر چه که بود، حرفش، حرفِ حساب بود؛ علی‌رغمِ این‌که در عمل چندان قابل اجرا شدن نیست چون آدمیزاد به سرعت عادت می‌کند، عادت‌هایش به روزمرگی…

بیشتر بخوانید